Co powoduje szumy uszne?
Istnieje wiele możliwych przyczyn szumów usznych. Najczęściej są one spowodowane wystawieniem na hałas, który uszkadza komórki rzęsate w uchu wewnętrznym. Dzwonienie w uszach pojawia się, ponieważ Twój mózg stara się zrekompensować utratę komórek rzęsatych.
Do najczęstszych przyczyn dzwonienia w uszach należą:
- Wystawienie na hałas
- Naturalny proces starzenia się
- Infekcje ucha środkowego
- Stres emocjonalny
- Cukrzyca
- Niepożądane reakcje na leki
- Urazy głowy lub szyi
- Nadwrażliwość słuchowa (nietolerancja na hałas)
- Nieleczone choroby, takie jak choroba Ménière'a, zapalenie ucha (infekcja ucha środkowego), itp.
Czy powinieneś zbadać słuch?
Przyczyny szumów usznych
Rodzaje szumów usznych
Subiektywne szumy uszne
Wyróżnia się dwa rodzaje szumów usznych. Pierwszym z nich są szumy subiektywne, które są słyszalne tylko przez osobę, która ich doświadcza. Są najczęściej spotykane. Mogą być wynikiem zaburzeń pracy ośrodkowego układu nerwowego, na przykład stwardnienia rozsianego lub guza nerwu przedsionkowo-ślimakowego (nerwu VIII). Ich przyczyną może być także zaburzenie ucha wewnętrznego: głuchota starcza, przewlekłe zapalenie, osteoskleroza, nagła głuchota czy choroba Méniere’a.
Ponadto subiektywne szumy uszne mogą być spowodowane infekcją, taką jak wysiękowe zapalenie ucha środkowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, borelioza czy kiła, oraz stosowaniem leków oddziałujących niekorzystnie na ucho wewnętrzne, na przykład niesteroidowych leków przeciwzapalnych, kwasu acetylosalicylowego, antybiotyków z grupy aminoglikozydów czy leków stosowanych w chemioterapii.
Obiektywne szumy uszne
Drugim rodzajem szumów usznych są szumy obiektywne. Występują znacznie rzadziej niż subiektywne. Są one słyszalne zarówno dla chorego, jak i osób z otoczenia, na przykład podczas osłuchiwania uchem lub stetoskopem. Nierzadko mają charakter pulsujący i mogą być zsynchronizowane z rytmem serca.
Przyczyną obiektywnych szumów usznych o charakterze pulsującym są najczęściej choroby i zaburzenia naczyń krwionośnych, takie jak zwężenie bądź niedrożność tętnic kręgowych lub szyjnych, przetoki tętniczo-żylne, guzy ucha środkowego czy poszerzenie lub niewłaściwe wysokie odejście opuszki żyły szyjnej. Obiektywne szumy uszne mogą być także wynikiem chorób mięśniowych, takich jak mioklonie podniebienia czy mięśni wewnątrzusznych, jak również chorób stawów, na przykład stawu skroniowo-żuchwowego.
Ponadto szumy uszne można podzielić na pierwotne (idiopatyczne), o niezidentyfikowanej przyczynie, oraz wtórne, wywołane konkretnymi czynnikami. Niestety ich ustalenie jest często bardzo trudne.
Diagnostyka szumów usznych
Ze względu na wielość przyczyn szumów usznych ich diagnostyka jest bardzo utrudniona. Gdy pacjent zgłasza się na wizytę, lekarz przeprowadza wywiad (pyta, czy szum występuje stale lub okresowo, czy pojawił się nagle lub narastał stopniowo, czy jest obustronny lub dotyczy jednego ucha, jaki ma charakter, wysokość i głośność) oraz wykonuje podstawowe badanie otolaryngologiczne. Lekarz może wypisać skierowanie na badanie audiologiczne, takie jak audiometria tonalna.
Pozwala ono ocenić poziom upośledzenia słuchu i wykryć ewentualne choroby (na przykład u osób chorych na chorobę Méniere’a szum ma średnio częstotliwość 320 Hz). Uzupełnieniem badania audiologicznego mogą być dodatkowe badania, takie jak angiografia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny czy rejestrację słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu.